Dag 11

vreemd gevoel want laatste dag in lucena. Afscheid nemen van fijne mensen is nooit leuk.  Het voelt gelijk in de ochtend al ongemakkelijk terwijl we nog tijd zat hebben voor leuke dingen. Maar goed... We gingen s morgens gewoon met een drankje op een bankje zitten en kijken wat er allemaal gebeurt en langskomt.  Nou, een aanrader. We hebben echt gelachen. Al die trycycels en die jeepneys en af en toe een fiets en diverse scooters en auto s. Volgens Hazel viel het wel mee. Maar nu ze gericht ging kijken moest ze toch wel lachen om hoe chaotisch het er uit ziet.   Humor van de bovenste plank. Zeker als je ziet wat ze allemaal vervoeren op die trycecels. 

In de middag met wat kennissen dobbelen wat ik ze had geleerd. Echt spelletje zoals wij met de kinderen doen ze eigenlijk niet. Mede omdat ze bijna altijd met geld verdienen bezig zijn, maar ze vinden het nu toch wel gezellig. In de avond uit eten met Hazel en mackee. Redelijk vroeg in het hotel want Hazel en ik wilde de laatste avond samen zijn. Het voelt niet fijn om morgen naar manilla te gaan maar helaas het kan niet anders.